Kapitan Garliczka – kameralna miejscówka pod Krakowem

Dojście do Kapitana Garliczki

W sumie skałkę widać z pobocza drogi – prześwituje pomiędzy drzewami, więc trudno ją przeoczyć. Dojście pod skałkę jest bardzo proste i wręcz intuicyjne. Należy przejść prze łąkę ścieżką po prawej stronie. Mijamy tutaj zabudowania oraz grządki właścicielki terenu. Pamiętajcie, że skała ta jest położona na terenie prywatnym i w związku z tym należy się tutaj odpowiednio zachowywać tj. poruszać się wyznaczoną ścieżką, nie śmiecić, nie biwakować, nie srać pod skałą (a jak przypili to zakopać odchody), no i nie drzeć się wniebogłosy. Sorki, że tak dosadnie o tym piszę, ale chyba w obliczu rosnącej popularności wspinania czasem można odnieść wrażenie, że wiele „nowych” wspinaczy nie ma pojęcia jak się zachowywać w skałach na terenie prywatnym. Pamiętajcie, że nasze niewłaściwe zachowanie może doprowadzić do zamknięcia rejonów wspinaczkowych, co już się na Jurze kilka razy wydarzyło (np. ostatnie zamknięcie dostępu do Masztowej w Suliszowicach). Ścieżka na łące kończy się przy niewielkim potoku Garliczka, który musimy pokonać, aby dostać się pod skałę. Potok można przeskoczyć z lewej strony ścieżki lub na spokojnie przejść go po kamieniach. Powiedzmy sobie szczerze – to jedyna obiektywna przeszkoda na dojściu pod skałkę. Dalej kierujemy się w prawo ścieżką wśród roślinności i krzaków. Dojście z samochodu zajmuje dosłownie 5 minut i do tego nie można się zmęczyć. I tutaj jeszcze moja jedna uwaga dotycząca bezpieczeństwa. Potok Garliczka, pomimo, że wygląda jak niewielka strużka wody leniwie płynąca niedaleko od skałki, jest rzeczką o charakterze „górskim”. A to oznacza, że mogą się tutaj pojawić gwałtowne wezbrania i powodzie błyskawiczne – zwłaszcza po bardzo intensywnych opadach, burzach oberwaniach chmury czy też dwóch dni padania deszczu bez przerwy. Oczywiście w trakcie deszczu nie będziecie się tam wspinać, ale należy mieć ten fakt na uwadze. Kilka lat temu przez Zielonki i okoliczne wioski przeszło kilku gwałtownych burz, które spowodowały bardzo szybkie wylanie okolicznych rzeczek. Potok Garliczka wylał tak gwałtownie, że przez prawie całe lato nie dało się podejść pod skałę w obuwiu innym niż gumiaki za kolano. Ilość błota, jaką naniosła lokalna powódź była ogromna i do tego nie chciało ono wyschnąć przez całe lato. Także nie polecam odwiedzania Kapitana Garliczki po gigantycznych opadach deszczu.

Czy jest to miejsce dla dzieci?

Można powiedzieć, że i tak i nie. Dojście pod skałę jest niedługie i jednym problemem lub atrakcją jest potok, ale starsze dzieci spokojnie sobie z przejściem poradzą. Nie wiem czy da się tam podjechać np. wózkiem, bo nie próbowałam. Na pewno sforsowanie potoku wózkiem z maluchem może być trochę problematyczne. Pod samą skałą nie ma za dużo miejsca, ale na upartego da się w krzakach rozłożyć koc lub krzesełka. Oczywiście krzaki + potok to równa się komary – a potrafi ich tutaj być całkiem sporo, a już zwłaszcza wieczorem. Skała nie jest wybitnie krucha, ale dla dzieciaków kask jest oczywiście zalecany. Częściej niż kamienie z góry może sypać się trochę piasku i ziemi, bo szczyt oczywiście, jak na większości jurajskich skał, jest porośnięty lasem. Sporo tutaj jest dróg trochę trudnych  i oceniłabym, że nie ma tutaj dróg odpowiednich dla bardzo małych dzieci. Zatem chyba nie do końca polecam to miejsce dla dzieci…